Oto jest pytanie. Ostatnio zauważalna jest tendencja do używania słowa ilość, nawet w tych przypadkach, gdzie uzasadniona byłaby liczba.

Liczba powinna być stosowana w konstrukcjach z rzeczownikami policzalnymi, które oprócz stanów liczebnych odnoszą się też do pojęć  wyrażonych w efekcie końcowym liczbą (np. artykuł, samochód, człowiek, spóźnienie), a ilość – z rzeczownikami niepoliczalnymi, które oznaczają np. ciała sypkie, pojęcia abstrakcyjne, płyny lub gazy (myśli, woda, piasek).

Czasem zdarza się, że ktoś używa słowa ilość w połączeniu z rzeczownikiem policzalnym i nie jest to traktowane jako błąd. Dzieje się tak wtedy, gdy rzeczownik policzalny połączymy z przymiotnikami: nieopisany, nieograniczony: wtedy można użyć słowo ilość. Taki zabieg sprawia, że tworzymy w umyśle słuchacza obraz ogromnej masy przedmiotów (ludzi, zwierząt), chcemy podkreślić właśnie mnogość danych rzeczy, bez skupiania się na pojedynczych sztukach czy fakcie, czym konkretnie jest dany przedmiot.

Polub Edytornię na Facebooku 🙂