Kiedyś był już wpis o liczebniku, ale nie były to szczegółowe informacje, a już tym bardziej nie były to informacje pod kątem egzaminu B1 z języka polskiego. Wymagania na egzamin B1 są zapisane w Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 lutego 2016 r. w sprawie egzaminów z języka polskiego jako obcego (możesz ją pobrać tutaj). Ten wpis zbiera całą wiedzę o liczebniku, która jest wymagana na egzamin B1.

Co musisz umieć na egzaminie z zakresu liczebnika? Ustawa w punkcie 2.2.1. Fleksja: 1) deklinacja: na s.30 zawiera następującą informację odmiana liczebników:
– odmiana liczebników porządkowych (np.: dwunasty, dwudziesty, pięćdziesiąty) – > tu uwaga, na poziomie A1 musisz znać liczebniki pierwszy, drugi, trzeci itd. i to nadal obowiązuje na poziomie B1
– odmiana liczebników głównych (np.: jeden, dwa, dwie; cztery, czterej, czterech; pięć, pięciu;
siedem, siedmiu);

LICZEBNIKI PORZĄDKOWE

Liczebniki porządkowe wyrażają kolejność i odmieniamy tak jak przymiotniki, czyli przez przypadek, liczbę i rodzaj. Rodzaj męskoosobowy ma tylko formy 1-4, czyli pierwsi, drudzy, trzeci, czwarci.

r. męski	r. żeński	r. nijaki	r. niemęskoosobowy
zerowy	zerowa	zerowe	zerowe
pierwszy	pierwsza	pierwsze	pierwsze
drugi	druga	drugie	drugie
trzeci	trzecia	trzecie	trzecie
czwarty	czwarta	czwarte	czwarte
piąty	piąta	piąte	piąte
szósty	szósta	szóste	szóste
siódmy	siódma	siódme	siódme
ósmy	ósma	ósme	ósme
dziewiąty	dziewiąta	dziewiąte	dziewiąte
dziesiąty	dziesiąta	dziesiąte	dziesiąte
jedenasty	jedenasta	jedenaste	jedenaste
dwunasty	dwunasta	dwunaste	dwunaste
trzynasty	trzynasta	trzynaste	trzynaste
czternasty	czternasta	czternaste	czternaste
piętnasty	piętnasta	piętnaste	piętnaste
szesnasty	szesnasta	szesnaste	szesnaste
siedemnasty	siedemnasta	siedemnaste	siedemnaste
osiemnasty	osiemnasta	osiemnaste	osiemnaste
dziewiętnasty	dziewiętnasta	dziewiętnaste	dziewiętnaste
dwudziesty	dwudziesta	dwudzieste	dwudzieste
trzydziesty	trzydziesta	trzydzieste	trzydzieste
czterdziesty	czterdziesta	czterdzieste	czterdzieste
pięćdziesiąty	pięćdziesiąta	pięćdziesiąte	pięćdziesiąte
sześćdziesiąty	sześćdziesiąta	sześćdziesiąte	sześćdziesiąte
siedemdziesiąty	siedemdziesiąta	siedemdziesiąte	siedemdziesiąte
osiemdziesiąty	osiemdziesiąta	osiemdziesiąte	osiemdziesiąte
dziewięćdziesiąty	dziewięćdziesiąta	dziewięćdziesiąte	dziewięćdziesiąte

I teraz odmiana przez przypadki dla wybranego liczebnika porządkowego:

PRZYPADEK	LICZBA POJEDYNCZA pierwszy/pierwsza/pierwsze	LICZBA MNOGA pierwsi/pierwsze
Mianownik (kto? co?)	pierwszy duży dom, pierwszy zdolny student / pierwsza zdolna studentka / pierwsze zdolne dziecko	pierwsi zdolni studenci / pierwsze zdolne studentki
Dopełniacz (kogo? czego?)	pierwszego dużego domu, pierwszego zdolnego studenta / pierwszej zdolnej studentki / pierwszego zdolnego dziecka	pierwszych zdolnych studentów / studentek
Celownik (komu? czemu?)	pierwszemu dużemu domowi, pierwszemu zdolnemu studentowi / pierwszej zdolnej studentce / pierwszemu zdolnemu dziecku	pierwszym zdolnym studentom / studentkom
Biernik (kogo? co?)	pierwszy duży dom, pierwszego zdolnego studenta / pierwszą zdolną studentkę / pierwsze zdolne dziecko	pierwszych zdolnych studentów / zdolne studentki
Narzędnik (kim? czym?)	pierwszym dużym domem, pierwszym zdolnym studentem / pierwszą zdolną studentką / pierwszym zdolnym dzieckiem	pierwszymi zdolnymi studentami / studentkami
Miejscownik (o kim? o czym?)	pierwszym dużym domu, pierwszym zdolnym studencie / pierwszej zdolnej studentce / pierwszym zdolnym dziecku	pierwszych zdolnych studentach / studentkach

LICZEBNIKI GŁÓWNE

1

Tutaj mamy formy:

jeden, jedna, jedno – ma odmianę zaimkowo-przymiotnikową, a czasownik występuje w 3. osobie liczby pojedynczej

jedni, jedne – używamy tylko do rzeczowników, które nie mają liczby pojedynczej i występują tylko w liczbie mnogiej, np. państwo, rodzice, drzwi, spodnie, a czasownik występuje w 3. osobie liczby mnogiej

PRZYPADEK	LICZBA POJEDYNCZA jeden/jedna/jedno	LICZBA MNOGA jedni/jedne
Mianownik (kto? co?)	jeden duży dom, jeden zdolny student / jedna zdolna studentka / jedno zdolne dziecko	jedni mili rodzice / jedne duże drzwi
Dopełniacz (kogo? czego?)	jednego dużego domu, zdolnego studenta / jednej zdolnej studentki / jednego zdolnego dziecka	jednych miłych rodziców / dużych drzwi
Celownik (komu? czemu?)	jednemu dużemu domowi, zdolnemu studentowi / jednej zdolnej studentce / jednemu zdolnemu dziecku	jednym miłym rodzicom / dużym drzwiom
Biernik (kogo? co?)	jeden duży dom, jednego zdolnego studenta / jedną zdolną studentkę / jedno zdolne dziecko	jednych miłych rodziców / duże drzwi
Narzędnik (kim? czym?)	jednym dużym domem, zdolnym studentem / jedną zdolną studentką / jednym zdolnym dzieckiem	jednymi miłymi rodzicami / dużymi drzwiami
Miejscownik (o kim? o czym?)	jednym dużym domu, zdolnym studencie / jednej zdolnej studentce / jednym zdolnym dziecku	jednych miłych rodzicach / dużych drzwiach

2, 3, 4 oraz liczebniki, których ostatnim członem jest 2, 3, 4 (np. 22, 33, 44)

Tutaj mamy formy:

• dwie, trzy, cztery – używamy do rzeczowników, które w l. pojedynczej były rodzaju żeńskiego, a czasownik występuje w 3. osobie liczby mnogiej, np. dwie kobiety siedziały, trzy herbaty leżały
• dwa, trzy, cztery – używamy do rzeczowników, które w l. pojedynczej były rodzaju męskiego nieżywotnego lub nijakiego (uwaga na dzieci – liczebnik zbiorowy), a czasownik występuje w 3. osobie liczby mnogiej, np. np. dwa stoły są, dwa krzesła stoją
• dwaj, trzej, czterej – używamy do rzeczowników, które są w liczbie mnogiej w rodzaju niemęskoosobowym, a czasownik występuje w 3. osobie liczby mnogiej, np. dwaj panowie siedzieli, trzej chłopcy będą się bawić
• dwóch, trzech. czterech – używamy do rzeczowników, które są w liczbie mnogiej w rodzaju niemęskoosobowym, ta forma wymaga użycia w mianowniku rzeczownika w dopełniaczu, a czasownik występuje w 3. osobie liczby pojedynczej (ono), np. dwóch panów siedziało, trzech chłopców będzie się bawiło

PRZYPADEK	LICZBA MNOGA NIEMĘSKOOSOBOWY dwie/trzy/cztery dwa/trzy/cztery	LICZBA MNOGA MĘSKOOSOBOWY dwaj/trzej/czterej dwóch/trzech/czterech
Mianownik (kto? co?)	dwie/trzy/cztery mocne herbaty / dwa/trzy/cztery duże stoły	dwaj/trzej/czterej zdolni studenci / dwóch*/trzech/czterech zdolnych studentów
Dopełniacz (kogo? czego?)	dwóch*/trzech/czterech mocnych herbat / dużych stołów	dwóch*/trzech/czterech zdolnych studentów
Celownik (komu? czemu?)	dwóm*/trzem/czterem mocnym herbatom / dużym stołom	dwom*/trzem/czterem zdolnym studentom
Biernik (kogo? co?)	dwie/trzy/cztery mocne herbaty / dwa/trzy/cztery duże stoły	dwóch*/trzech/czterech zdolnych studentów
Narzędnik (kim? czym?)	dwoma/trzema/czterema mocnymi herbatami / dużymi stołami	dwoma/trzema/czterema zdolnymi studentami
Miejscownik (o kim? o czym?)	dwóch*/trzech/czterech mocnych herbatach / dużych stołach	dwóch*/trzech/czterech zdolnych studentach

5 (i więcej)

Tutaj mamy formy

• pięć – używamy do rzeczowników, które są w liczbie mnogiej w rodzaju niemęskoosobowym, ta forma wymaga użycia w mianowniku rzeczownika w dopełniaczu, a czasownik występuje w 3. osobie liczby pojedynczej, np. pięć kobiet tańczy, siedem stołów stoi
• pięciu – używamy do rzeczowników, które są w liczbie mnogiej w rodzaju męskoosobowym, a czasownik występuje w 3. osobie liczby pojedynczej (ono). np. pięciu studentów czekało

PRZYPADKI	LICZBA MNOGA NIEMĘSKOOSOBOWY pięć/piętnaście/dwadzieścia	LICZBA MNOGA MĘSKOOSOBOWY pięciu/piętnastu/dwudziestu
Mianownik (kto? co?)	pięć/piętnaście/dwadzieścia mocnych herbat / dużych stołów	pięciu/piętnastu/dwudziestu zdolnych studentów
Dopełniacz (kogo? czego?)	pięciu/piętnastu/dwudziestu mocnych herbat / dużych stołów	pięciu/piętnastu/dwudziestu zdolnych studentów
Celownik (komu? czemu?)	pięciu/piętnastu/dwudziestu mocnym herbatom / dużym stołom	pięciu/piętnastu/dwudziestu zdolnym studentom
Biernik (kogo? co?)	pięć/piętnaście/dwadzieścia mocnych herbat / dużych stołów	pięciu/piętnastu/dwudziestu zdolnych studentów
Narzędnik (kim? czym?)	pięciu/piętnastu/dwudziestu* mocnymi herbatami / dużymi stołami	pięciu/piętnastu/dwudziestu* zdolnymi studentami
Miejscownik (o kim? o czym?)	pięciu/piętnastu/dwudziestu mocnych herbatach / dużych stołach	pięciu/piętnastu/dwudziestu zdolnych studentach

Spodobał Ci się mój wpis?