Ostatnio mogłam się przekonać, ile trudności może nastręczać kropka i nawias w swoim sąsiedztwie. Zebrałam reguły słownikowe dotyczące znaków interpunkcyjnych i kropki, żeby było łatwiej :-). Najpierw kropka, bo ona jest powodem dzisiejszego wpisu. Kropkę stawiamy zasadniczo po nawiasie. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy w nawiasie jest umieszczone pełne zdanie rozpoczynające się wielką literą. Jeśli  mamy takie pełne zdanie w nawiasie, to przed nawiasem jest kropka i po nawiasie jest kropka. Dziwnie to wygląda, ale cóż… Jedno zdanie. (Drugie zdanie). Przed nawiasem umieszczamy zawsze pytajniki, wykrzykniki i wielokropki. Przykład: Przyjechałaś! (Tak długo na to czekałem). Po nawiasie umieszczamy przecinki, średniki, pauzy i wspomniane powyżej już kropki. Przykład: Przyjechała (tak długo na to czekałem), ale postanowiła spędzić ten czas beze mnie. A w nawiasie umieszczamy te znaki interpunkcyjne, które odnoszą się do tekstu w nawiasie, czyli np. pytajniki, cudzysłowy, wykrzykniki. Przykład: Przyjechała (tak długo na to czekałem!) i postanowiła wyjechać tego samego dnia. I jeszcze coś – nawiasy nie lubią być obok siebie, co oznacza, że lepiej unikać sytuacji, gdy zamykamy jeden nawias i zaraz otwieramy drugi. Słownik języka polskiego pozwala na to w 2 przypadkach: kiedy cytat kończy się nawiasem, a zaraz po nawiasie podajemy informacje o autorach cytatu oraz kiedy bezpośrednio po nawiasie zamykającym pojawia się znak skrócenia przytoczonego tekstu.