Podstawowa funkcja kropki to zamknięcie jakiegoś wypowiedzenia (zdanie, równoważnik zdania). Ponadto kropka jest używana:

• po skrócie wyrazu, jeśli skrót nie kończy się na ostatnią literę wyrazu, np. oprac., inż., str.
• jeśli skrót kończący się na ostatnią literę wyrazu (np. dr, mgr) jest w innym przypadku niż mianownik i dotyczy mężczyzny: Nie byłam umówiona z dr. Nowakiem (o kobiecie powiedzielibyśmy: Nie byłam umówiona z dr Nowak)
• po inicjałach imienia i nazwiska, np. W.R.
• po liczebnikach porządkowych zapisanych cyframi arabskimi, np. W 1. klasie było 20 dzieci. Kropkę można pominąć, jeśli kontekst zdania jednoznacznie wskazuje, na użycie liczebnika porządkowego.
• w datach zapisanych cyframi arabskimi, np. 01.04.2006
• po cyfrach arabskich i rzymskich w wyliczeniach, np. I. ZASADY ORTOGRAFII 1. Pisownia ó czy u
• po tytule rozdziału, paragrafu, jeśli rozdział zaczyna się wielką literą, a reszta jest napisana małymi, np. 1. Pisownia ó czy u. a) Wyjątki
• po skrótach obcych jednostek pieniędzy (np. dol.)
• po skrótach składających się z kilku wyrazów: jeśli któryś kolejny człon skrótu (czyli wyrazy od drugiego) zaczyna się na spółgłoskę, to kropka jest na końcu skrótu, np. cdn., itp., jw., bm., lp.
• po każdym wyrazie skrótu, jeśli któryś kolejny człony (czyli wyrazy od drugiego) zaczyna się na samogłoskę, to kropka jest po każdym wyrazie, np. e.i., p.n.e., o.o., p.o., c.o., m.in.

Polub Edytornię na Facebooku 🙂