📚Przymioty przymiotnika
Przymiotnik to odmienna część mowy, odpowiadająca na pytania:
- jaki? jaka? jakie?
- który? która? które?
- czyj? czyja? czyje?
Przymiotnik oznacza właściwości, przedmiotów, osób, zwierząt, pojęć. Jest określeniem rzeczownika i może wskazywać na takie cechy rzeczownika jak: kształt, wielkość, kolor, materiał.
Przymiotnik odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
W zdaniu przymiotnik może być:
- przydawką, np. Dobry piłkarz strzelił dwie bramki.
- podmiotem, np. Najlepszy wygrał.
- orzecznikiem w orzeczeniu imiennym, np. Książka jest ciekawa.
- dopełnieniem, np. Agnieszka zobaczyła wysokich.
Przymiotniki mają 3 stopnie:
- równy, np. ładna,
- wyższy, np. ładniejsza,
- najwyższy, np. najładniejsza.
Stopniowanie może być:
- proste
- regularne, np. silny, silniejszy, najsilniejszy,
- nieregularne, np. zły, gorszy, najgorszy,
- opisowe (stosowane do dłuższych przymiotników, przymiotników, których wymowa w stopniowaniu prostym byłaby niemożliwa, a nawet do imiesłowów), np. pomarańczowy, bardziej pomarańczowy, najbardziej pomarańczowy.
Przymiotniki tworzą z rzeczownikami związki zgody, to znaczy, że dopasowują się do rzeczownika pod względem liczby, rodzaju, przypadka i formy gramatycznej, np. mały (M, l. pojedyncza, r. męski) dom (M, l. pojedyncza, r. męski).