Odmiana niektórych słów jest ciekawa. Dziś dwa, które sprawiają problem w dopełniaczu – mąka i męka. (Inspiracją do tego wpisu jest brak mąk w sklepach)

Poniżej odmiana obu słów – mam nadzieję, że to będzie pomocne.

PRZYPADKI	LICZBA POJEDYNCZA	LICZBA MNOGA
Mianownik (kto? co?)	mąka | męka	mąki | męki
Dopełniacz (kogo? czego?)	mąki | męki	mąk | mąk
Celownik (komu? czemu?)	mące | męce	mąkom | mękom
Biernik (kogo? co?)	mąkę | mękę	mąki | męki
Narzędnik (kim? czym?)	mąką | męką	mąkami | mękami
Miejscownik (o kim? o czym?)	mące | męce	mąkach | mękach
Wołacz (o!)	mąko | męko	mąki | męki

Największy kłopot to dopełniacz liczby mnogiej – i mąka, i męka mają taką samą formę: mąk. Jest to związane z historycznym rozwojem języka (ciekawskich odsyłam: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/o-mekach-i-wloczegach;12867.html). Jeśli kogoś wyjątkowo irytuje ta niekonsekwencja w dopełniaczu, mam dobrą wiadomość – to się może kiedyś zmienić (mówił o tym prof. Miodek https://gazetawroclawska.pl/profesor-jan-miodek-o-gebie-mekach-i-labedziach/ar/13882086), więc warto śledzić temat 🙂

Spodobał Ci się mój wpis?