O ile przy imionach raczej nie ma takiego dylematu, o tyle z nazwiskami już nie jest tak prosto…

Odmieniać czy nie odmieniać? Poradnia językowa zamieściła kiedyś bardzo ciekawą odpowiedź: owszem, odmieniać, ale jeśli odmieniona forma mocno różniłaby się od mianownika, to warto tak zbudować zdanie, by nazwisko było w mianowniku. Czyli czasami jednak lepiej nie odmieniać.

Przykłady nazwisk, które mogą sprawiać problem: Ged i Gede/Oszczęda i Oszczędza/Rejduch i Rejdusz. Celownik od obu form (wg mnie): Gedowi/Oszczędzie/Rejduszowi, trudno byłoby ustalić mianownik w zdaniu: Nagrodę przyznano panu Gedowi/Oszczędzie/Rejduszowi.

A tak przy okazji: jeśli macie trochę czasu, poszukajcie znaczenia swojego nazwiska w słowniku etymologicznym nazwisk. Może być ciekawie…

Polub Edytornię na Facebooku 🙂