馃摎Ja, ty, si臋: o zaimkach
Zaimki odpowiadaj膮 na pytania tych cz臋艣ci mowy, kt贸re zast臋puj膮. I z tego powodu wyr贸偶niamy zaimki:
- rzeczowne, np. ja, ty, oni, one, kto艣, co艣, nikt, nic; w zdaniu mog膮 by膰 podmiotem (On jest bardzo m膮dry) lub dope艂nieniem (Widzia艂em j膮 w pokoju),
- przymiotne, np. m贸j, czyj, jaki, kt贸ry, inny, ta, ci, tamten; w zdaniu mog膮 by膰 by膰 przydawk膮 (Twoja praca jest interesuj膮ca), orzecznikiem (Ten dom jest nasz),
- liczebne, np. ile, tyle; w zdaniu mog膮 by膰 przydawk膮 (Dzi艣 dosta艂a tyle prezent贸w),
- przys艂owne, np. tak, tu, tam, gdzie艣, dok膮d, tamt臋dy, kiedy艣; w zdaniu mog膮 by膰 okolicznikiem miejsca (Id藕 tamt臋dy), sposobu (Zr贸b to tak), czasu (Wtedy nie przyjd臋 do Ciebie).
Zaimki rzeczowne, przymiotne i liczebne odmieniaj膮 si臋 przez przypadki, liczby i rodzaje. Zaimki przys艂owne s膮 nieodmienne.
Ze wzgl臋du na znaczenie zaimki dziel膮 si臋 na:
- osobowe, np. ja, ty, on, ona, my, wy, oni, one,
- wskazuj膮ce, np. ten, ta, ci, tamten, tu, tam, 贸w,
- pytaj膮ce, np. kto? co? jaki? kt贸ry? kiedy? gdzie?,
- nieokre艣lone, np. co艣, kto艣, gdzie艣, kt贸ry艣, kiedy艣,
- wzgl臋dne, np. kto, jaki, kt贸ry, co,
- przecz膮ce, np. nikt, nigdzie, 偶aden, nic,
- zwrotny si臋 (sobie, siebie).
Istnieje te偶 poj臋cie wyra偶enia zaimkowego. Powstaje ono, z po艂膮czenia jednego z zaimk贸w: co, kto, ten, to, jaki, taki, tyle, jak (lub jaka艣 forma odmiany) i innego wyrazu (np. rzeczownik, przymiotnik, przys艂贸wek).