Odmiana niektórych słów jest ciekawa. Dziś dwa, które sprawiają problem w dopełniaczu – mąka i męka. (Inspiracją do tego wpisu jest brak mąk w sklepach)
Poniżej odmiana obu słów – mam nadzieję, że to będzie pomocne.
| PRZYPADKI | LICZBA POJEDYNCZA | LICZBA MNOGA |
| Mianownik (kto? co?) | mąka | męka | mąki | męki |
| Dopełniacz (kogo? czego?) | mąki | męki | mąk | mąk |
| Celownik (komu? czemu?) | mące | męce | mąkom | mękom |
| Biernik (kogo? co?) | mąkę | mękę | mąki | męki |
| Narzędnik (kim? czym?) | mąką | męką | mąkami | mękami |
| Miejscownik (o kim? o czym?) | mące | męce | mąkach | mękach |
| Wołacz (o!) | mąko | męko | mąki | męki |
Największy kłopot to dopełniacz liczby mnogiej – i mąka, i męka mają taką samą formę: mąk. Jest to związane z historycznym rozwojem języka (ciekawskich odsyłam: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/o-mekach-i-wloczegach;12867.html). Jeśli kogoś wyjątkowo irytuje ta niekonsekwencja w dopełniaczu, mam dobrą wiadomość – to się może kiedyś zmienić (mówił o tym prof. Miodek https://gazetawroclawska.pl/profesor-jan-miodek-o-gebie-mekach-i-labedziach/ar/13882086), więc warto śledzić temat 🙂
Spodobał Ci się mój wpis?
