Nowe przymiotniki możemy utworzyć od:
- rzeczowników
- przymiotników
- czasowników
Przymiotniki tworzone od rzeczowników mają przyrostki oznaczające:
- cechy w oparciu o najogólniejsze związki, np. Polak : pol-ski, syn : syn-owski, okno : okien-ny, wieczór : wieczor-owy, cud : cud-owny, opiekun : opiekuń-czy, religia : relig-ijny
- przymiotniki dzierżawcze, np. żona : żon-in, ojciec : ojc-ów
- posiadanie lub podobieństwo do tego, co oznacza rzeczownik, np. żona : żon-aty, garb : garb-owaty, trawa : trawi-asty, puch : pusz-ysty
- skłonność ku temu, co oznacza rzeczownik, np. choroba : chorob-liwy
- przymiotniki materialne, np. szkło : szkl-any, porcelana : porcelan-owy
Przymiotniki tworzone od przymiotników wskazują głównie na stopień natężenia (wyższy lub niższy) właściwości, którą oznacza przymiotnik podstawowy. Tworzą je przyrostki:
-awy, np. mały : mał-awy
-uchny, np. mały : mal-uchny
-utki, np. mały : mal-utki
-uśki, np. mały : mal-uśki
-uni, np. mały : mal-uni
-uczki, np. mały : mal-uczki
-usi, np. mały : mal-usi
-eńki, np. mały : mal-eńki
Przymiotniki tworzone od czasowników oznaczają:
- właściwość wynikającą z czynności wyrażonej w czasowniku, np. pakować : pakow-ny
- skłonność do tego, co oznacza czasownik, np. strzelać : strzel-isty, dokuczać : dokucz-liwy
- skłonność do ulegania stanowi wyrażanemu przez czasownik, np. sypać : syp-ki
- możność podlegania temu, co wyraża czasownik, np. jadać : jad-alny, mieszkać : mieszk-alny
[na podstawie: Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego. Warszawa 1963, ss. 130-132.]
Spodobał Ci się wpis? 
