📚Rzecz o rzeczowniku
Rzeczownik to część mowy, odpowiada na pytanie: kto? co?
Rzeczowniki dzielą się na:
- własne, np. Warszawa, Ziemia, Dawid,
- pospolite, np. miasto, planeta, człowiek,
- żywotne, np. człowiek, pies,
- nieżywotne, np. klawiatura, ołówek.
Rzeczowniki oznaczają:
- przedmioty, np. klawiatura,
- miejsca, np. księgarnia,
- osoby, np. kobieta,
- zwierzęta, np. kot,
- rośliny, np. kaktus,
- pojęcia, np. zło,
- czynności, np. myślenie,
- cechy, np. uprzejmość.
Rzeczowniki odmieniają się przez przypadki i liczby (pojedyncza, mnoga).
Odmianę przez przypadki fachowo nazywamy deklinacją :-).
Rzeczowniki występują w liczbie pojedynczej w 3 rodzajach:
- męskim:
- naturalnym, np. ten chłopiec,
- gramatycznym, np. ten dom,
- żeńskim:
- naturalnym, np. ta księgarnia,
- gramatycznym, np. ta dziewczyna,
- nijakim:
- naturalnym, np. to dziecko,
- gramatycznym, np. to pole.
Rzeczowniki występują w liczbie mnogiej w 2 rodzajach:
- męskoosobowym, np. ci mężczyźni, kominiarze,
- niemęskoosobowym, np. te domy. samochody.
I na koniec, czym w zdaniu może być rzeczownik:
- podmiotem, np. Agnieszka zrobiła śniadanie.
- przydawką, np. Pan Kleks jest znany dzieciom.
- orzecznikiem (w orzeczeniu imiennym), np. Jurek został lekarzem.
- dopełnieniem, np. Dziś umyję samochód.
- okolicznikiem, np. Przyjadę nocą.